آنگه  چشـید عشـق را 

بســـوز تا پایان عمـــر       ای بیخبر از حال   خود 

 مستانه آمد در برَت      رندانـه ماندی تا  ابـد 

عشــق ماند تنها یادگار     ســوز ماند بر دل بیخبر 

  ســوز دل هــم مغتنم      لایق  نبـودی لاجَـرم

همراه تـــو دســتان تو     عشقست در بَر ای صَنم

  بوسه بر جا پای دوست  معراج توست ای بیخبر

گویم همه ای عاصیان   آئید وبینید مستی یان

  رو بر زمین دل بر سماء    آنگه  چشـید عشـق را 

 مردم خـدایا رخُصـتی      بینم رخُش را بار ها

 مست می ام بی می کنون  ریزد  سرشکانم  برون

سوزم بود در راه او     اشـگم بود در جـام  او 

 ای دوست پر کن باده ام    مستـم بکن از نالـه ام

چهره نما ای جان جان  آنگاه بگیر ازمن تو جان

  جانم  همه  قربان  تو      عشـقم  همـه بر پـای تو

مانـدم من اینک زارِ زار  همچون اسیردرکارزار

حیران چو مادر مرده ای  بگرفتــه  سـر بر زانوان

   من مستِ مستم   بیخبــر                از  بند  رستـم   بیخبــر

                       82/11/17       جیحونی